مقایسه ی فراوانی انواع سوءاستفاده و مسامحه ی دوران کودکی بین دو گروه وابسته غیر وابسته به مواد

هدف از این پژوهش، مقایسه­ی فراوانی انواع سوءاستفاده و مسامحه­ی دوران کودکی بین دوگروه وابسته و غیر وابسته به مواد است. روش­کار: این مطالعه­ی مورد-شاهدی در یکی از شهرستان­های استان کرمان (بردسیر) در سال 1389 انجام شد. تعداد 212 بیمار دارای اختلال وابستگی به مواد در گروه مورد و 216 نفر بدون این اختلال در گروه شاهد به صورت متوالی انتخاب شدند. ابزارها مشتمل بر داده­های زمینه­ای، پرسش­نامه­ی آسیب­های دوران کودکی (ctq) و پرسش­نامه­ی 12 سئوالی سلامت عمومی (ghq-12) به صورت بدون نام توسط آنان تکمیل و جهت پی بردن به ارتباط انواع مختلف سوءاستفاده از کودک با وابستگی به مواد در بزرگسالی از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. جهت مقایسه­ی نمره­ی حیطه­های پرسش­نامه  بین دو گروه از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافته­ ها: در گروه مورد 3/70% و در گروه شاهد 8/33% حداقل یکی از انواع سوءاستفاده و مسامحه را گزارش کردند (001/0p<). میانگین نمره­ی پرسش­نامه­ی آسیب­های دوران کودکی در گروه مورد و شاهد به ترتیب 0/1±2/47 و 6/0±8/35 بود (001/0p<). پس از تطبیق دو گروه از نظر داده­های زمینه­ای و نمره­ی پرسش­نامه­ی سلامت عمومی، سوءاستفاده­ی عاطفی (06/5=or) ، مسامحه­ی فیزیکی (96/1 =or) و سوءاستفاده­ی جنسی ( 89/1 =or) با وقوع وابستگی به مواد ارتباط معنی­دار نشان دادند. نتیجه گیری: درگروه وابسته به مواد شیوع تمامی انواع سوءرفتار دوران کودکی در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود. از بین آن­ها و پس از تطبیق سایر متغیرها سه نوع سوءاستفاده­ی عاطفی، مسامحه­ی فیزیکی و سوءاستفاده­ی جنسی ارتباط واضحی نشان دادند.